Heerlijk die kerstvakantie, het vliegt voorbij.

5 januari, het is winter. In plaats van sneeuw en ijs is de temperatuur tegen de 10 C en raast er een noordwester storm over de kust. Ik pak mijn oude A100 en vraag mijn dochters of ze mee willen uitwaaien. Met zijn drieën rijden we naar IJmuiden want bij de pier moet het nu toch wel spectaculair zijn.

Vanaf de parkeerplaats beuken we ons tegen de wind in richting de pier, nu blijkt dat zo een vuurwerk bril ook goed voor andere pleziertjes is te gebruiken.

Stormen doet het zeker, met grote kracht beukt het water op de pier.

De luchten zijn zwaar en de enige helden in de lucht zijn de meeuwen, zij weerstaan ieder weer.

Achter de pier ziet het er relatief rustig uit.

Heerlijk dit soort beelden.

Toch nog sneeuw dit jaar? De zee is zo onstuimig dat er grote poelen vol schuim ontstaan.

Normaal loop je hier de pier op, vandaag maar even niet.

Ik ben blij dat ik de keuze voor mijn oude camera heb gemaakt, het is onmogelijk om de boel schoon te houden.

Hangen tegen de wind, die kans krijg je niet zo vaak.

Dit lijkt mij geen overbodige mededeling, grote golven slaan over de pier.

Schutting zoeken achter de vuurtoren, nu maar hopen dat er geen golf komt.

Natuur geweld ten top.

Tijd voor een schuimbad.

Ondertussen wordt het donkerder en dreigt er een bui los te breken.

Met de striemende regen in ons rug lopen we weer richting parkeerplaats. Deze borden staan normaal midden op het strand tussen de duinen en de zeereep.

Er zijn altijd mensen die de extremen opzoeken.

Wij zoeken kletsnat de auto op en nemen thuis een warme douche, laat hun maar surfen.


Het was even lekker uitwaaien aan de Hollandse kust, foto's maken viel niet mee met een continu natte lens maar ik (en mijn dochters) hadden het niet willen missen.