'Omdat het regende op de dag dat het uit zijn ei kwam, dacht het kuiken dat het een vis was'

Wole Soyinka


Pagina's

maandag 20 mei 2013

Wat ruist er door het struikgewas

Op een (minder) mooie Pinksterdag
Liep ik met m'n vrouw, dochter en vriendin in de AWD te kuieren in de wegtrekkende zon.

Van het lied blijft zo weinig over, het zelfde geldt voor het weer deze eerste Pinksterdag. Vertrokken in de zon, terug gekomen in een dichtgetrokken wolkenlaag maar toch een fotoserie kunnen schieten van de Zandhagedis.

Dit soort paadjes, met zand, struiken en het liefst een omgevallen boom.
Met de zon erop is het de ideale plek om op zoek te gaan naar Zandhagedissen.

Laag bij de grond goed kijken en vooral luisteren, bij geritsel is de kans groot dat het een Zandhagedis is.

Eenmaal gevonden wordt het schuiven en zoeken met de camera om de hagedis in beeld te kunnen krijgen.

Vaak zit er net een spriet of ander obstakel in beeld waardoor het scherp stellen al lastig wordt, maar ook de hagedis vrij in beeld krijgen niet wil lukken.

Zo vrij liggend kom je ze minder vaak tegen.

Hier kon ik met de macro tot op 10 centimeter komen, de camera stoorde hem totaal niet.
Goed is het gehoororgaan hier te zien.

Uitvergroot heeft het iets prehistorisch, dit pootje.

De huid bestaat uit een hoeveelheid van schubben waarvan de schubben aan de zijkant meer uit bolletjes bestaan. 

De ogen zijn relatief klein en zijn altijd duidelijk zichtbaar en aan de zijkant van de kop gepositioneerd. De meeste hagedissen hebben beweeglijke oogleden. 

Even de ogen dicht.

De ogen gaan voortdurend heen en weer op zoek of er iets eetbaars voorbij komt.

Helaas wilde dat niet gebeuren, mooie opdracht voor de volgende keer dan maar.

De tong van hagedissen dient niet om mee te proeven, maar voornamelijk om te ruiken. Net als bij de slangen wordt de tong regelmatig uit de bek gestoken om zo geurdeeltjes op te vangen.


Tot slot van de wandeling ga je dan nog even bij de vossen langs, zeker wanneer je vriendinnetje mee is die nog geen vossen in het wild heeft gezien.

En ja hoor, zitten op de grond en kraken met een pakje papieren zakdoekjes doet wonderen.



Ik weet niet hoe het met jullie zit, ik begin deze lente toch aardig zat te worden. Veel fotografie dagen vallen in het water of zijn zo grijs dat het niet de moeite waard is om er op uit te gaan. De dagen met zon vallen dan ook uitgerekend in de periode dat je moet werken. We houden hoop op de aankomende zomer.


donderdag 9 mei 2013

AWD een rondje bij De Zilk deel 2

Het verdere verloop van de tocht is van de kuststrook weer richting ingang De Zilk. Eerst via het Van Limburg Stirumkanaal zuidwaarts en vervolgens linksaf het Wolfsveld over.

Eerst maar eens beginnen met een slechte foto, kan iemand bevestigen dat dit een Heggenmus is?
Inmiddels is dit inderdaad bevestigd door Helma en Kees, bedankt.
Hoog op de tak en daardoor in ieder geval goed te zien, de Roodborsttapuit. Wie het Van Limburg Stirumkanaal kent weet dat je hier bijna geen dekking hebt. De foto's moet je dan wel van (te) grote afstand maken.
Tot slot nog een Lijster en dan verlaat ik de mist zone om weer volop in de zon verder te struinen.
Na de lange winter periode lijkt nu alles versneld in groei en bloei te komen zoals deze Duindoorn.
Ook een veel voorkomend kruid, de Hondsdraf. Opvallend bij deze plant is dat hoe zonniger de standplaats, des te kleiner zijn de bladeren. Hier in de duinen zie je dan ook vooral de bloemen.


Gebruik makend van de opstijgende warmte cirkelt een Buizerd steeds hoger rond.

Opvallend deze wandeling is dat ik tot tweemaal toe op verschillende plaatsen een gedenk teken zie.



Aangekomen bij het Oosterkanaal bevindt zich aan het eind een drassige zone, aan de zijkant van het kanaal kan je nog zitten maar de zone is te nat om te gaan zitten. Opvallend is dat deze zone achter elkaar wordt bezocht door diverse badderende vogels. De afstand is net iets te groot en de achtergrond te rommelig maar hieronder toch een impressie wat er in een half uur voorbij kwam.
Sijs
Gekraagde Roodstaart

Vink (vrouw)

Rond huppend konijn welke echter in een record tijd was verdwenen.

De reden was deze vos, zo te zien verwachtte hij mij niet aan de andere kant van het kanaal en ook de vos was binnen de kortste keren verdwenen.

De badderaars blijven ondertussen onverminderd aan en af vliegen zoals deze Zwartkop

Vink (man)

Als toegift nog een Zwartkop

Verderop zit een Vink in de boom en lijkt iets in het oog te hebben.

Zou het de hommel zijn? 's zomers eten de vinken insecten dus het zou kunnen.

Tot slot nog even naar de plek waar ik vorig jaar regelmatig Zandhagedissen aantrof. Nu de zon schijnt is het ideaal voor de hagedissen om zich op te warmen op het zand. Ritselend tussen het dorre gras vallen een drietal hagedissen op.


Mooi gecamoufleerd tegen de boom maar wel herkenbaar en op deze manier vol in beeld.
Helaas half verscholen achter een grashalm maar het tongetje vond ik zo leuk.
Van achter een stronk, uit de wind, zit dit mannetje zich te warmen aan de zon.



Het was een heerlijke afwisselende wandeling, behalve de overgangen van de flora in de AWD van bossen naar binnenduin en zeeduin was ook het temperatuur verschil groot deze dag, zwetend in de zon zonder jas tot een hoog gesloten jas aan de zee in de mist. In ieder geval kwam ik thuis met een berg foto's en een rood verbrand hoofd.






Door drukte lukt het helaas slecht om te reageren bij mede bloggers, de foto's bekijken wil nog wel af en toe lukken (al is het op de smartphone). Ik hoop volgende week weer eens wat site's beter te kunnen bezoeken.




dinsdag 7 mei 2013

AWD een rondje bij De Zilk deel 1


Donderdag 25 april had ik een vrije dag en het toeval wilde dat het een schitterende dag was. Bewapend met koffie, brood, groothoek, macro en zoomlens met converter vertrok ik naar De Zilk om een rondje te lopen. Het vervelende aan de AWD, maar ook het mooie tegelijk, is dat wanneer je eenmaal aan het struinen bent je steeds meer mooie plekken ziet en zodoende werd dit rondje De Zilk achteraf een tocht van 18 km.
Om de blog niet te lang te maken breek ik deze in twee delen, eerst maar deel één online zetten.
Vanaf de ingang pak ik de route naar een inmiddels bekende boom, in de winter viel deze ontwortelde boom al op maar nu blijkt deze inmiddels voorzien te zijn van een groene gloed.

Eén van de bewoners van voedselarme duingrond, het Duinviooltje.

Nu de bomen en struiken in knop staan kun je de vogels behalve horen ook nog goed zien.

Wilgenkatjes worden volop bezocht door Hommels


Mooie bloempjes om te zien, minder mooi wanneer je last van hooikoorts hebt.

Dit blijven lastige plaatjes met het tegenlicht.

Behalve de Hommels vliegen er ook al enkele bijen rond.

Een ontmoeting met een wilde vos is altijd leuk om te zien, hier zie je ook de nieuwsgierigheid van de vos terugkomen. Toch even van tussen de struiken kijken of hij niet gevolgd wordt.

Helaas net niet scherp maar ook de vlinders zitten op te warmen in het zonlicht.

Hier toch maar even de macro gebruikt.

Aan zijn snavel te zien zal dit een Vink zijn, opvallend is ook dat de lucht inmiddels grijs is geworden.

Ik zit ondertussen tegen de zeeduinen aan en hier is sprake van Zeemist of zeevlam, een plotseling van zee opkomende mistMist komt op boven zee wanneer koude lucht over relatief warm zeewater stroomt of wanneer warme lucht in aanraking komt met een koude zee.

Door Waternet wordt hier gewerkt aan de zeereep, een uitkijkheuvel is inmiddels gereed. Op naar de heuvel om te kijken wat het resultaat is.


Door naar het strand, ondanks de mist toch even kijken. Meeuwen zijn altijd wel in beweging.


Op de kustlijn lopen Drieteenstrandlopers te foerageren.


Hier is duidelijk de afgraving van het duin te zien uit project Noordvoort.

Druk heen en weer dribbelend schieten de Drieteenstrandlopers over het strand.

Plat op de buik liggend leveren deze vogels toch de mooiste composities op.

Tussen de scheermessen wordt volop gezocht en gepikt naar voedsel.

Zo te zien wordt er ook iets voedzaams gevonden tussen de schelpen.



Inmiddels heb ik het koud genoeg gekregen aan het strand en besluit de struintocht door de duinen weer voort te zetten. Opvallend is dat wanneer je 500 meter terug de duinen in bent de mist totaal is verdwenen en de zon weer volop schijnt, tijd voor een boterham en even lekker liggen in de zon.

Deel 2 volgt binnenkort en levert in ieder geval de eerste Zandhagedissen op.