'Omdat het regende op de dag dat het uit zijn ei kwam, dacht het kuiken dat het een vis was'

Wole Soyinka


Pagina's

maandag 3 juni 2013

Doodsstrijd in de AWD, een Zonnedauwerige zondag

Eindelijk eens mooi weer sinds een lange tijd en ook nog in het weekend!
Vandaag maar eens met de groothoek en macro de AWD in voor plaatjes, net iets te veel wind voor macro's maar mijn doel, het fotograferen van de Zonnedauw kan wel wat wind verdragen.
Eerst eens langs een bekende boom, balancerend op zijn hoofdwortel is deze boom intussen weer helemaal groen. Opvallend vandaag is dat de natuur eindelijk weer overal uitloopt.

Langs het kanaal lopend zijn de diverse graskarpers ook weer zichtbaar, langzaam bewegen ze zich door het water.

Bescherming zoekend bij elkaar, een grote school Kikkervisjes.

Stond eind maart hier alles onder water door het verhoogde waterpeil, zie eind maart op zoek naar de lente. Nu is dit gebied weer helemaal droog gevallen.

Ook de Adelaarsvaren ontrolt zich weer uit de grond, nog een paar weken en dan
zijn enkele exemplaren weer tot 3 meter hoog gegroeid.

Een typische duin bewoner, de Hondstong. Als tweejarige plant zaait deze zich makkelijk uit in de kalkrijke duinen. De zaden blijven aan vacht of kleding plakken en zo breidt de plant zich uit.

Andere bloemen zijn al weer uitgebloeid en zorgen voor nakomelingen door verspreiding van de zaden op de wind.

De sint-jacobsvlinder heeft als leefgebied zandgrond, binnenkort zijn de geel-zwart gestreepte rupsen weer terug te vinden op het jacobskruiskruid.

Sporen in het zand tonen de aanwezigheid aan van een Zandhagedis, nu de zon schijnt komen ze zich weer opwarmen in het warme zand.

Een ander mysterie, het ontstaan van cirkels in het zand.

Bij nader inzien, blijkt het te ontstaan door het rondwaaien van een oude grasstengel.

Eindelijk vind ik dan weer de Zonnedauw verscholen tussen het veenmos.

Hier in de AWD groeit de Ronde zonnedauw (Drosera rotundifolia).

De plant is nogal kieskeurig betreffende zijn leef omgeving maar heeft het al jaren naar zijn zin in de AWD.

Met zijn kleverige tentakels zorgt hij ervoor dat een eenmaal gevangen insect moeilijk kan ontsnappen.

Deze bewoonster heeft geen last van de Zonnedauw, wellicht maakt het haar makkelijker om aan insecten te komen.

Wanneer een insect is gevangen vouwen de tentakels zich om de prooi heen en rolt het blad zich op. Daarna begint het verteringsproces wat enkele dagen kan duren.

Grotere insecten kunnen zich nog lostrekken, maar als de vleugels eenmaal zijn vastgeplakt is er geen ontkomen meer aan. Hierboven doet de waterjuffer zich tegoed aan een vastzittende waterjuffer. Gevalletje, vleeseter eet vleeseter.


Door het trappen en trekken komen de pootjes alleen maar meer met de kleverige bladeren in contact.

Ontsnappen lukt nu niet meer.

Het lijf heeft al een aardige optater gekregen van de pogingen om los proberen te komen.

Hier zie je dat de vleugel al vast zit aan het blad.

Wanneer je dan bezig bent met de macro in de zon kan je lekker gaan spelen met scherptediepte en focus.

Alsof de druppels eraf vallen.

Hier nog met de 60mm macro op f8

Bij deze terug naar f2 met focus op uiteinde van tentakel.

Bij deze de focus naar voren gehaald.

En tot slot aan de schuiven van Lightroom gezeten.
Ach ja, een mens kan een hoop lol beleven met zijn macro.


Tot slot nog een filmpje van een gevangen vlieg en waterjuffer.
(Doe maar geen fullscreen, blogspot comprimeert nogal zwaar)


Allemaal nog bedankt voor reacties op vorige blog(s).